„Substancja” recenzja filmu – groteska i body horror z Demi Moore w roli życia

„Substancja” recenzja – nowy film grozy z Demi Moore w roli głównej.

„Substancja” (oryg. „The Substance”) to horror body horror z elementami groteski, wyreżyserowany przez Coralie Fargeat i wydany w 2024 roku. Film spotkał się z dużym zainteresowaniem, nie tylko ze względu na jego mroczną fabułę, ale także dzięki znakomitej obsadzie, w której znajdują się gwiazdy takie jak Demi Moore i Margaret Qualley. To niezwykle intensywny film, który podejmuje tematy związane z obsesją na punkcie młodości, narzucanymi standardami piękna oraz presją, jaką przemysł rozrywkowy wywiera na kobiety, zwłaszcza te starsze.

Fabuła: walka o młodość i kontrolę nad własnym ciałem

Główna bohaterka filmu, Elisabeth Sparkle (w tej roli Demi Moore), jest gwiazdą, która dawniej świeciła na pierwszych stronach magazynów, jednak z czasem zaczyna tracić swoją pozycję w branży. Jak wielu bohaterów z tego rodzaju narracji, Elisabeth staje się ofiarą przemijającego czasu – starzejąca się aktorka musi stawić czoła brutalnym realiom Hollywood, gdzie młodość i uroda są walutą nie do przecenienia.

Elisabeth, zdesperowana, aby odzyskać swoją dawną pozycję i urok, sięga po tajemniczą terapię – tytułową Substancję. Lekarstwo to obiecuje odwrócenie skutków starzenia, jednak z drastycznymi konsekwencjami. Efektem kuracji jest stworzenie „idealnej” wersji Elisabeth, młodszej i piękniejszej postaci, którą gra Margaret Qualley. Postać ta, nazwana Sue, jest nowym wcieleniem Elisabeth, które jednak musi współdzielić ciało z „oryginałem”. Każda z wersji kobiety musi co siedem dni żyć na przemian – jedna z nich funkcjonuje w rzeczywistości, podczas gdy druga „odpoczywa”, zamknięta w domu.

Tematyka: krytyka przemysłu rozrywkowego i presji społecznej

Jednym z głównych tematów „Substancji” jest krytyka przemysłu rozrywkowego, który często traktuje kobiety jako towar, mający swoją „datę ważności”. Fargeat, reżyserka, znana z odważnego podejścia do trudnych tematów (jej wcześniejszy film „Zemsta” spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem krytyków), tutaj ponownie eksploruje motyw cielesności, kontroli nad ciałem i walki o młodość. Tym razem jednak przekształca te tematy w groteskowy horror, w którym starzejące się ciało staje się areną konfliktu między dwiema różnymi wersjami tej samej osoby.

Substancja, choć w teorii ma odmładzać, w rzeczywistości zamienia życie Elisabeth w koszmar. Konieczność współdzielenia ciała z idealną, młodszą wersją siebie doprowadza do psychologicznego i fizycznego konfliktu, który stopniowo wyniszcza bohaterkę. Sue, młodsza wersja Elisabeth, zaczyna czerpać satysfakcję z bycia podziwianą i pożądaną, co prowadzi do narastającej zazdrości ze strony „starej” Elisabeth. Konflikt między nimi szybko narasta, a narracja filmu przeobraża się w brutalny pojedynek, zarówno fizyczny, jak i emocjonalny.

Aktorstwo: Demi Moore i Margaret Qualley w szczytowej formie

Demi Moore, której kariera była obiektem zainteresowania mediów przez wiele lat, w „Substancji” daje niezwykle intensywny, pełen emocji występ, który stanowi powrót do formy dla tej aktorki. Moore odgrywa rolę doświadczonej, zranionej kobiety, która desperacko walczy o swoją pozycję i godność, jednocześnie stając się ofiarą własnych wyborów. Rola Moore jest ironicznie zbieżna z rzeczywistością – aktorka sama zmagała się z medialnym naciskiem związanym z jej wyglądem i wiekiem.

Margaret Qualley, grająca młodsze wcielenie Elisabeth, wprowadza do filmu energię i zmysłowość, tworząc postać pełną sprzeczności – młoda, idealna kobieta, która jest jednocześnie przerażająco pusta i niebezpieczna. Qualley świetnie oddaje dualizm swojej postaci – Sue jest fizycznie doskonała, ale emocjonalnie wyzuta, co sprawia, że widz czuje niepokój i lęk.

Estetyka i styl reżyserki

Coralie Fargeat znana jest ze swojego unikalnego stylu reżyserskiego, łączącego brutalność z silnym komentarzem społecznym. W „Substancji” Fargeat jeszcze bardziej przesuwa granice, łącząc elementy body horroru z groteskowymi, niemal surrealistycznymi scenami. Film jest pełen intensywnych, wizualnie oszałamiających ujęć, które jednocześnie budzą obrzydzenie i fascynację.

Film wprowadza widza w świat pełen napięcia i niepokoju. Zdjęcia są nasycone intensywnymi kolorami, które podkreślają narastające napięcie między dwiema postaciami. Sceny przemiany ciała, które są centralnym elementem filmu, są zarówno przerażające, jak i fascynujące, co podkreśla techniczne mistrzostwo Fargeat. Cielesność, starzenie się i walka o zachowanie młodości są ukazane w sposób brutalny, co wpisuje film w nurt body horroru, nawiązującego do twórczości takich reżyserów jak David Cronenberg.

Odbiór i znaczenie filmu

„Substancja” wywołała duże emocje na premierze, zwłaszcza na festiwalach filmowych, takich jak Festiwal Filmowy w Cannes. Film zebrał mieszane, ale intensywne reakcje – krytycy docenili odwagę reżyserki oraz znakomite występy Moore i Qualley, choć niektórzy zwracali uwagę, że fabuła jest momentami zbyt groteskowa i przerysowana. Mimo to, „Substancja” jest uważana za jeden z bardziej oryginalnych filmów 2024 roku, który wnosi świeży powiew do gatunku horroru.

Pod względem społecznym i kulturowym, film jest ostrą krytyką współczesnego kultu młodości i przemysłu kosmetycznego, który obiecuje niekończącą się młodość za cenę ogromnych poświęceń. Fargeat, za pomocą przerysowanej, groteskowej narracji, zwraca uwagę na to, jak kobiety są zmuszane do walki z upływem czasu, aby spełniać nierealistyczne standardy piękna narzucane przez społeczeństwo.

Podsumowanie

„Substancja” to film, który łączy elementy horroru, groteski i krytyki społecznej w jedną, mroczną opowieść o starzeniu się, kontrolowaniu ciała i niebezpiecznych skutkach dążenia do perfekcji. Dzięki znakomitym występom Demi Moore i Margaret Qualley, a także odważnej reżyserii Coralie Fargeat, film wyróżnia się na tle innych produkcji i zostawia widzów z pytaniami o cenę, jaką płacimy za kult młodości w nowoczesnym społeczeństwie.